خواص اصلی درزگیر چیست؟

(1) ظاهر: ظاهر درزگیر عمدتاً به پراکندگی پرکننده در چسب پایه بستگی دارد. فیلر پودر جامدی است که می تواند به طور یکنواخت در چسب پایه پخش شود و پس از پراکنده شدن توسط ماشین های خمیر، آسیاب و ماشین های سیاره ای، خمیری ظریف ایجاد کند. گاهی اوقات بسته به ماهیت خود پرکننده، وجود مقادیر بسیار کمی ذرات ریز جزئی یا شن وجود ندارد که پدیده های عادی قابل قبولی هستند. اگر پرکننده به خوبی پراکنده نشود، ذرات بسیار درشت زیادی ظاهر می شود. علاوه بر پراکندگی پرکننده ها، عوامل دیگری نیز می توانند بر ظاهر محصول تأثیر بگذارند، مانند گنجاندن ناخالصی های ذرات معلق، پوسته پوسته شدن و غیره. این موقعیت ها از نظر ظاهری خشن در نظر گرفته می شوند. روش مشاهده ظاهر به این صورت است که مستقیماً محصول را با بیرون انداختن آن از بسته بندی مشاهده می کنیم یا با زدن 1 تا 2 گرم محصول روی کاغذ سفید، کاغذ سفید را از وسط تا می کنیم، آن را صاف می کنیم و سپس آن را برای مشاهده باز می کنیم. اصطلاح "مشاهده پروانه ای شکل" است. وقتی ذرات درشت یافت می شوند، باید آنها را مورد قضاوت قرار داد.
(2) سختی: سختی به سختی درزگیر پس از جامد شدن کامل به بدنه لاستیکی اشاره دارد که به یکی از خواص فیزیکی و مکانیکی محصول تعلق دارد. سختی به توانایی یک ماده برای مقاومت در برابر خراش یا فشار دادن مواد به سطح آن اشاره دارد. با توجه به روش‌های مختلف اندازه‌گیری سختی، روش‌های مختلفی برای بیان سختی وجود دارد که می‌توان به سختی برینل، سختی راکول و سختی شور اشاره کرد. طبق مقررات ملی از سختی Shore A استفاده می شود. مقدار سختی استاندارد با استفاده از دستگاه سختی سنج زمانی که قطعه آزمایش بر اساس روش استاندارد ملی ساخته می شود اندازه گیری می شود. سختی درزگیر زیاد است و درزگیر سطحی استحکام قوی دارد، اما الاستیسیته و انعطاف پذیری کافی ندارد. سختی کوچک برعکس است، با کشش و انعطاف پذیری خوب و استحکام کافی. بنابراین، درزگیر نه تا حد ممکن سخت است و نه تا حد امکان نرم، بلکه دارای طیف خاصی از الزامات بر اساس نیازهای واقعی است.
(3) استحکام کششی: استحکام کششی نیز یکی از خواص مکانیکی درزگیر پس از پخت کامل است. استحکام کششی همچنین به عنوان مقاومت کششی، استحکام کششی، معمولا به عنوان مقاومت کششی شناخته می شود. توانایی یک ماده برای مقاومت در برابر آسیب هنگام قرار گرفتن در معرض نیروی کششی. مقدار مقاومت کششی نیز بر اساس روش های مشخص شده در استانداردهای ملی تشخیص داده می شود. درزگیرها با توجه به نیازهای مصرفی خود دارای الزامات مقاومتی خاصی هستند، به ویژه چسب های ساختاری، که به وضوح مقدار مقاومت پایین را در استاندارد ملی مشخص می کنند. درزگیرهای با استحکام ضعیف نمی توانند نیازهای استفاده را برآورده کنند. با این حال، اگر بیش از حد بر استحکام درزگیر تأکید کنید و در عین حال خاصیت ارتجاعی آن را نادیده بگیرید، این کار نیز کارساز نیست.
(4) کشیدگی: ازدیاد طول به عملکرد الاستیک یک درزگیر پس از پخت کامل اشاره دارد و همچنین به یکی از خواص مکانیکی تعلق دارد. به درصد نسبت بین کشیدگی کل و طول اولیه ماده در طول کشش اشاره دارد. درزگیرهایی با خاصیت ارتجاعی خوب، ازدیاد طول بیشتری خواهند داشت. به عنوان یک نیاز کم برای ازدیاد طول، درزگیر باید الزامات عملکرد ازدیاد طول ثابت در استانداردهای ملی را برآورده کند.
(5) مدول کششی و ظرفیت جابجایی. مدول کششی و ظرفیت جابجایی عملکرد جامع خواص مکانیکی فوق است. مدول کششی نشان دهنده استحکام یک درزگیر در زمانی است که تا یک طول مشخص کشیده شود. بنابراین، روش بیان مدول با ازدیاد طول ترکیب می شود، مانند مدول کششی 0.46 مگاپاسکال زمانی که ازدیاد طول 25٪ است. ظرفیت جابجایی به ظرفیت جابجایی اطلاق می شود که درزگیر می تواند در هنگام جابجایی اتصال به دلیل انبساط حرارتی و انقباض سرد زیرلایه تحمل کند. به عنوان مثال، ما ادعا می کنیم که درزگیر دارای ظرفیت جابجایی ± 25٪ است که نشان می دهد درز چسب با استفاده از این محصول می تواند 25٪ از عرض اصلی کشش و فشار را تحمل کند. به عنوان مثال، عرض درز چسب اصلی 12 میلی متر است که می تواند تا 9 میلی متر فشرده شود و تا 15 میلی متر کشیده شود. ظرفیت جابجایی را می توان با استفاده از یک سیکل فشرده سازی کششی یا یک چرخه فشرده سرد کشیده شده تشخیص داد.
(6) چسبندگی به بستر. این یک عملکرد بسیار مهم در استفاده واقعی از درزگیر است و درزگیر باید قبل از استفاده چسبندگی خوبی به بستر واقعی داشته باشد. یک راه ساده برای تست چسبندگی این است که زیرلایه را با حلال یا شوینده مناسب تمیز و خشک کنید، درزگیر را روی آن بمالید و پس از جامد شدن درزگیر (حدود 3 تا 5 روز)، برای مشاهده چسبندگی، درزگیر را با دست جدا کنید. .
(7) اکسترودپذیری: این مورد از عملکرد ساخت درزگیر است که برای نشان دادن درجه دشواری در استفاده از درزگیر استفاده می شود. اگر درزگیر خیلی ضخیم باشد، قابلیت اکسترودپذیری ضعیفی دارد و استفاده از درزگیر در حین استفاده بسیار پر زحمت است. با این حال، اگر به سادگی قابلیت اکسترود را در نظر بگیرید و چسب را خیلی نازک کنید، بر تیکسوتروپی درزگیر تأثیر می گذارد. قابلیت اکسترودپذیری را می توان با استفاده از روش های مشخص شده در استانداردهای ملی اندازه گیری کرد.
(8) تیکسوتروپی: این مورد دیگری در عملکرد ساخت درزگیر است. تیکسوتروپی برعکس سیالیت است، که به این واقعیت اشاره دارد که یک درزگیر فقط می تواند تحت فشار معینی شکل خود را تغییر دهد، و بدون اینکه نیروی خارجی وجود نداشته باشد، می تواند شکل خود را بدون جریان حفظ کند. اندازه گیری افت مشخص شده در استانداردهای ملی، قضاوت تیکسوتروپی درزگیر است.3